Είμαι βέβαιος ότι υπάρχει μια αναγνώρισε την ψυχική κατάσταση όπου ο πάσχων πιστεύει ότι αυτός ή αυτή είναι πραγματικά ένας φανταστικός χαρακτήρας, που ζει μέσα σε ένα μυθιστόρημα, καθώς και με την επιφύλαξη των ιδιοτροπίες του συγγραφέα. Δεν μπορώ να ανακαλύψει το όνομα του, αν και κοιτάζοντας – καμία προσπάθεια μελέτης της έρευνας είναι ποτέ πραγματικά μάταια – έκανα αυξήσετε την (πολύ διαταραχθεί) Κοτάρντ αυταπάτη. (Και πίστη για το αντίθετο, οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι γνήσια όμως να αποδειχθεί φανταστικούς χαρακτήρες, μου θύμισε ένα από προτίμησε τις ιστορίες μου SF, «Είσαι άλλος.»)

Αλλά τέλος πάντων. Την περασμένη Τρίτη το απόγευμα ήρθα στην πραγματοποίηση ότι δεν είμαι (στην πραγματικότητα) ένα πραγματικό πρόσωπο, όμως ένα χαρακτήρα σε ένα μυθιστόρημα του William Gibson.

Ήρθα σε αυτή τη συνειδητοποίηση ενώ διαβάζετε Zero Ιστορία. Καθόμουν σε ένα αεροπλάνο, ιδιωτικό δρόμο σε ένα σεμινάριο «Big Data», που έχει γίνει ξαφνικά αναβαθμιστεί σε πρώτη τάξη (!!), διαβάζοντας το βιβλίο στο iPad μου (Apple φετιχισμού – εξαιρετικά Gibson) (!). Θα το βρείτε στην είσοδο του την τελευταία στιγμή, όταν ανακάλυψα διαθέσιμα δεν ήταν wifi στην πτήση. Ήμουν χρησιμοποιώντας ένα νέο φούστα. Ήταν μπλε ψηφιακό καμουφλάζ, καθώς και το έκανα μόνος μου. (Gibson επαρκή για σας ακόμα;)

Ήταν η νέα φούστα που με αιχμή μακριά στο εξωπραγματικό την κατάστασή μου. camo, καθώς και η ανάμειξη των ενόπλων δυνάμεων, καθώς και τη μόδα του δρόμου είναι – δεν ξέρω, δεν είναι πραγματικά ένα θέμα, όμως ίσως ένα θέμα – στην ιστορία Zero καθώς και εκεί ήμουν, βαθιά βυθισμένο στο βιβλίο, όταν θα μετατοπιστεί στη θέση μου, έριξε μια ματιά προς τα κάτω σε αυτό, καθώς και συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν ένα πραγματικό πρόσωπο, ωστόσο μόνο ένας χαρακτήρας Gibsonesque.

Θέλω να πω – πραγματικά. εξετάσουμε τα αποδεικτικά στοιχεία. χαρακτήρες Gibson είναι μετα-μόδας: από όπου και αν ορίζεται από την ύπαρξη μετα-μόδας. Μερικές φορές τα οικόπεδα οδηγείται από την διαδικασία για την εξεύρεση τι σημαίνει να είσαι μετά μόδας, καθώς και μετά την μάρκες (αλλά ποτέ μετά το στιλ). Είναι απίστευτα επιλεκτικοί (καλά, εξωφρενικά επιλεκτικοί σε σύγκριση με άτομα που δεν είναι Gibson χαρακτήρες) σχετικά με το τι φοράνε. Έχουν αυτοεπιβαλλόμενη στολές? που αντιπαθούν τα λογότυπα. (Κάνω τα δικά μου ρούχα, εν μέρει, δεδομένου ότι μου αρέσει λογότυπα.) Είναι καταναλώνεται με συγκεκριμένες εικονικές μάρκες. Θα αναζητήσουν μακράς διακοπεί προϊόντα σε eBay.

χαρακτήρες Γκίμπσον έχουν γελοίο θέσεις εργασίας. (Ι επίσης έχουν μια γελοία δουλειά.)

χαρακτήρες του Gibson, αν όχι ψηφιακή ντόπιοι, είναι συνήθως ψηφιακή μετανάστες, που ζουν ένα είδος ύπαρξης λυκόφωτος μεταξύ της στο διαδίκτυο, καθώς και το off. (Πώς θα αλληλεπιδρά τώρα;) Είστε βέβαιοι ότι είμαι πραγματικά; βίντεο μου θα μπορούσε να φαλκιδεύεται, αυτές οι θέσεις blog που παράγεται από κάποια κούραση AI, όλα τα είδη των ιχνών εισαχθεί στοχαστικά βαθιά σε αυτά τα στρώματα του ιστού που γρήγορα μετατρέπονται σε ψηφιακή τύρφη …

Θα ήθελα να πιστεύω ότι θα πρέπει να διαταραχθεί από αυτό, όμως είμαι πραγματικά καλά με αυτό (όπως ένας χαρακτήρας Gibson θα ήταν, μετά την προκαταρκτική freakout). Θέλω να πω, θα μπορούσε να είναι χειρότερο: Θα μπορούσε να είναι ένα χαρακτήρα σε ένα Νταν Μπράουν μυθιστόρημα, δεξιά, ή σε κάποιο βιβλίο με «Shopaholic» στον τίτλο; καθώς και βιβλία Γκίμπσον κάνει κατά κύριο λόγο έχουν ευτυχισμένος ή χαρούμενος-ish καταλήξεις, μετά από όλα.

(Αλλόκοτα, ενδυματολογικά εμμονές μου ξεκίνησε το 1983-4, δεξιά γύρω από το χρόνο Neuromancer δόθηκε στη δημοσιότητα. Ότι όταν ανακάλυψα να ράβω, καθώς επίσης όταν κατέληξα να σταθεροποιείται σε loafers εκατό, σε πρώτο παραδοσιακό Bass Weejuns.)

Δεν έχω ολοκληρώσει την ιστορία Zero ακόμα, όμως είμαι πολύ κοντά στο τέλος, καθώς δεν υπάρχει πραγματικά η ώρα για μένα να κάνουν την εμφάνισή τους πριν από τη λύση. Ίσως στο επόμενο βιβλίο … Είμαι πραγματικά το βλέμμα στραμμένο προς την ικανοποίηση Bigend. Ελπίζω να εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αυτή την μπλε κοστούμι.

Μοιραστείτε αυτό:
Κελάδημα
Facebook

Σαν αυτό:
Όπως η φόρτωση …

Σχετίζεται με

Ανοίξτε το Duro roundup (με μη μπόνους Whining!) 26 Σεπτεμβρίου 2006
Όχι, Λουκάς. Είμαι Duro σας … 25 Φλεβάρη του 2007
Γιακά! 29, Σεπτεμβρίου, 2008