Επειδή ζούμε σε έναν αιώνα που κυριαρχείται από την τεχνολογική καινοτομία, η ίδια η τέχνη έχει παρασχεθεί νέους δημιουργικούς ορίζοντες. Αλλά αυτά τα νέα πλεονεκτήματα δεν έχουν θεωρηθεί τόσο ευεργετικά για την τέχνη από ορισμένους συντηρητικούς λάτρεις της τέχνης, οι οποίοι πιστεύουν ότι εάν η τέχνη δεν δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας συμβατικά εργαλεία (στυλό, έλαια, ακουαρέλα κλπ.) Η τέχνη δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθινή τέχνη (True στην υπονόμευση της αναγνώρισης των πραγματικών αξιών του).
Ακόμη και αν η ζωγραφική, το σχέδιο ή το σκίτσο δημιουργείται χρησιμοποιώντας συμβατικά εργαλεία, μόνο ένα μολύβι και χαρτί ή ένα δισκίο σχεδίασης, και οι δύο αντικατοπτρίζουν με τον ίδιο τρόπο η δημιουργική προσπάθεια και το ταλέντο του καλλιτέχνη. Αυτό που πραγματικά προσβάλλει σήμερα, λόγω αυτής της τεχνολογίας, είναι ότι πολλοί άνθρωποι προσποιούνται ότι έχουν «γίνει καλλιτέχνες» μόνο και μόνο επειδή μπορεί εύκολα να συνδυάσει μερικές βούρτσες του Photoshop. Το κύριο ερώτημα που βρίσκεται είναι: πόσο από το ταλέντο αυτού του ατόμου αντικατοπτρίζεται σε αυτό το προκύπτον κομμάτι της τέχνης; Αυτό εξαρτάται πολύ από το άτομο πίσω από την τεχνολογία. Εάν το άτομο που θέλει να δημιουργήσει την τέχνη χρησιμοποιώντας τον υπολογιστή είναι καλλιτέχνης, το προκύπτον κομμάτι ψηφιακών υλικών είναι η τέχνη, χωρίς τον καλλιτέχνη, τα προγράμματα που σχεδιάζουν και χειραγωγούν δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πολύ δύσκολο να διακρίνουμε μεταξύ των πραγματικών καλλιτεχνών και εκείνοι που παίζουν απλώς με τα εργαλεία που προσφέρονται από ψηφιακά προγράμματα. Υπάρχουν επίσης μερικοί καλλιτέχνες, οι οποίοι προσποιούνται ότι η τέχνη τους είναι εντελώς καινοτόμος, αφηρημένος ή υπερβαίνει τα όρια της φαντασίας με τη διάθεση μιγμάτων αφηρημένων στοιχείων και τελικά το αποκαλούν τέχνη. Τα όρια της απόφασης είναι πραγματικά εύθραυστα, διότι όλα όσα θεωρούνται ότι η τέχνη είναι επιλεγμένη να είναι πολύτιμη, καινοτόμα ή απολύτως άχρηστα, από υποκειμενικές απόψεις και ένα σχέδιο που θεωρείται ότι είναι συνολικά χάλια για κάποιον που μπορεί να φανεί απολύτως φανταστικό γνώμη κάποιων άλλων. Αυτό ισχύει για όλα τα είδη προτιμήσεων.
Για αυτό, πολλοί καλλιτέχνες εξακολουθούν να συνδέονται με αυτά τα ευαίσθητα συναισθήματα που δίνει η συμβατική τέχνη, αυτή η οικειότητα μεταξύ του εαυτού σας και του κενού χαρτιού, αυτή η διαδικασία μετασχηματισμού του χαρτιού μπροστά στα μάτια σας, αγγίζοντας το, παίρνοντας βρώμικο ή τυλίγοντας όταν όλα πάνε στραβά . Αυτά είναι συναισθήματα που δεν μπορούν να βιώσουν μπροστά σε μια οθόνη. Αλλά αν και η σύγχρονη τέχνη είναι φτιαγμένη από αληθινούς και ψευδείς καλλιτέχνες, ταλαντούχους και απατεώνες, καινοτόμες ή αντιγραφές γάτες, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα οφέλη που έφερε η ψηφιακή τεχνολογία. Η ψηφιακή τέχνη θεωρείται επίσης η τέχνη του μέλλοντος, επειδή προσφέρει απεριόριστες ευκαιρίες για τον καλλιτέχνη να επεκτείνει τη φαντασία του και να μας δείξει τα τρελά και φανταστικά πράγματα που μπορεί να κάνει μόνο χρησιμοποιώντας ένα ποντίκι, ένα δισκίο σχεδίασης και τις δεξιότητές του. Αυτά τα πράγματα μπορούν να θεωρηθούν λανθασμένα και “κακά” μόνο από εκείνους τους καλλιτέχνες που ζωγραφίζουν όλη τη ζωή τους στο συμβατικό παλιό στυλ και δεν μπορούν να δεχτούν ή δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε νέες τεχνικές. Η ψηφιακή τέχνη μπορεί να θεωρηθεί καινοτομεί επίσης για την προσέγγιση της κλασικής διαδικασίας: προγράμματα όπως το Adobe Photoshop, το Illustrator, μετά το αποτέλεσμα, να μην μιλήσουν για τα 3D, το 3D Studio Max και το Maya παρέχουν στον καλλιτέχνη πολυάριθμες ηλεκτρονικές βούρτσες, εργαλεία στυλό, απεριόριστα χρώματα και συνδυασμό , που κάνουν τη ζωή τους και τη διαδικασία της δημιουργίας πολύ απλούστερη και ευχάριστη.
Καταπληκτικές εικονογραφήσεις και εικόνες που φαινόταν αδύνατο να δημιουργηθούν στο παρελθόν, είναι δυνατές με τη βοήθεια νέων τεχνολογιών. Η πρόοδος που επιτυγχάνει ο ψηφιακός καλλιτέχνης σήμερα στο Fantasy/Sci-Fi Field είναι το μυαλό που φυσάει. Παρόλο που υπάρχουν επίσης γυμνά ή πορτρέτα με κάρβουνο που μεταφέρουν βαθιά αισθητικά συναισθήματα για τον θεατή. Οι άνθρωποι μπορούν να πουν ότι όταν ένας καλλιτέχνης δημιουργεί ένα ψηφιακό έργο τέχνης, αυτό το έργο τέχνης μπορεί να εκτυπωθεί ή να πωληθεί σε διάφορες μορφές σε απεριόριστο αριθμό πανομοιότυπων αντιγράφων και ταυτόχρονα, αυτό το στοιχείο που είναι τόσο απαραίτητο για τους λάτρεις της εικαστικής τέχνης χάνεται: η μοναδικότητα. Αλλά ας έχουμε κατά νου ότι αντίγραφα πολυάριθμων γνωστών συμβατικών έργων έχουν δημιουργηθεί με το χέρι από τους ίδιους τους ζωγράφους, στην αγορά για να ικανοποιήσουν όσο το δυνατόν πολυάριθμους συλλέκτες. Πιθανώς στο μέλλον, η ψηφιακή τέχνη θα θεωρηθεί επίσης συμβατική. Αλλά σήμερα, είναι η απόφαση των καλλιτεχνών να επιλέξουν τους τρόπους έκφρασης για το ταλέντο τους.

0/5 (0 κριτικές)